Fokner je svoj prvi uspeh postigao romanima: Sartorijus (1929) i Buka i bes (1929), a nastavio je sa delima kao što su Svetilište (1931), Svetlost u avgustu (1932), Avsalome, Avsalome (1936), Divlje palme (1938), Uljez u prašini (1948), Rekvijem za kaluđericu (1951) i Priča (1954). Njegova dela istražuju teme američkog Juga, posebno period nakon Građanskog rata, prikazujući sudbine likova opterećenih siromaštvom, rasizmom i moralnim padom. Posle povoljne ocene kritičara, roman postaje jedan od klasika američke književnosti i redovna lektira na univerzitetima širom SAD. Takođe, ovaj roman uvršten je i u obaveznu lektiru za gimnazije i srednje škole u Srbiji. Autor je 1950. godine dobio Nobelovu nagradu za književnost.
Novo!
Središte dobre priče